Lente

“Ze voelde het voorjaar overal om zich heen, zelfs binnen in haar, en ze stootte een lange doordringende vreugdekreet uit.
Toen zei ze tegen Birk: “Zo moest ik de lente verwelkomen, anders zou ik uit elkaar gebarsten zijn. Hoor eens! Hoor je de lente?”
Ze stonden een tijdje zwijgend naast elkaar te luisteren naar het gekwetter, het gesuis, gezoem, gezang en gemurmel in hun bos.
In alle bomen, watertjes en struiken zat leven.
Overal was het frisse, wilde lentelied te horen.
“Ik voel de winter uit me wegstromen,” zei Ronja.
“Ik ben straks vast zo licht dat ik kan vliegen.”

Uit Ronja de roversdochter van Astrid Lindgren

Precies zo was de natuur deze week. De kunst is het nu mezelf toe te staan het in elk geval te zien, er stil bij te staan. Want ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik voel die donkere wolk. Het is niet niks wat er nu gebeurt.  Thuis merk ik het niet zo, maar gisteren kwam het bijvoorbeeld op me af toen ik boodschappen deed. Mensen die boos worden als ze (per ongeluk) te dicht genaderd worden. Die omzichtig om elkaar heen bewegen. Hun pas inhouden of juist versnellen als ze bij elkaar in de buurt komen. Onwerkelijk, als in een film, alleen speel je er zelf in mee.

Het zijn teksten als hierboven die me eraan helpen herinneren:”Het is ook gewoon voorjaar Han en je hebt nu alle tijd om daarvan te genieten!” De lente is nu overal. Alle bomen en struiken staan op uitbarsten, of laten voorzichtig hun eerste groen zien en elke morgen word ik wakker met een vogelconcert. De natuur gaat hoe dan ook door. Nu lente, straks zomer, herfst, winter en dan weer lente, no matter what. Dat helpt me de dingen in een wat ruimer perspectief te zien. Wat er nu gebeurt is ook maar een moment in de tijd.

Toen ik klein was, las ik alles wat los en vast zat (nog steeds eigenlijk). Astrid Lindgren was en is een van mijn favoriete schrijfsters. Ronja de Roversdochter, De gebroeders Leeuwenhart, prachtig prachtig. Verhalen die je wereld groter maken, nieuwe perspectieven brengen. Als je nog wat zoekt om voor te lezen aan je kinderen, of voor jezelf om te (her)lezen: absolute aanraders.

de mooie illustraties in Ronja de roversdochter zijn van Ilon Wikland