Bang voor je eigen kracht? Of denk je dat je geen kracht hebt?

Het afgelopen weekend hielp ik bij het vrouwenweekend bij Omzin. En als er 1 gemeenschappelijk thema was, dan was het wat mij betreft wel: powervrouwen. Wat een kracht zagen we, bij elke vrouw. Maar ook: wat een lading kan er op persoonlijke kracht zitten. Verwarring met macht. Het misidee dat je als vrouw je kracht niet mag tonen, dat je dan geen echte vrouw meer bent. Je eigen kracht niet eens zien, maar die bij een ander neerleggen. Denken dat je geen kracht hebt, als je steeds weer in dezelfde valkuil stapt (jezelf naar beneden halen, teveel eten, teveel drinken, te weinig…)

Allemaal zo herkenbaar. Het raakte me, en ik bleef erover nadenken. En mooi hoe die dingen dan gaan. Ik had een light bulb moment. Dat je iets wat je met je hoofd al wel weet, ook echt gaat begrijpen met je hart: wat een onzin, al dat gedoe over kracht, en er bang voor zijn, of denken dat je het niet in je bent. Als mens besta je uit energie. Je bent kracht. Je hebt het altijd bij je, hoe dan ook. Het kan niet met je aan de haal gaan, want het is van jou. Niks dus om bang voor te zijn. Het is er, hoe dan ook. Iedereen kan zich momenten herinneren waarin hij zichzelf overwonnen heeft. Dingen deed – hoe groot of hoe klein ook – die hij voor zichzelf niet voor mogelijk achtte. Dat is kracht. Soms moet je er alleen aan herinnerd worden.

Vanuit dat idee ontstond een meditatie uit die ik graag met je wil delen.

Voor wie is ie geschikt: als je je eigen kracht wel eens zou willen onderzoeken. Als je er bang voor bent, of als je juist denkt dat je er te weinig van hebt. Als je het gevoel hebt: ik zou wel een beetje kracht kunnen gebruiken.

Ik heb hem gewoon opgenomen op mijn telefoon, in mijn werkplaats in 1x zonder erin te knippen, dus een heel professionele opname is het niet. Maar ik denk dat je er wat aan kunt hebben, dus daarom deel ik hem graag met je.

Laat je me weten wat je ervan vond?