Wie denk je wel dat je bent?

Wie je bent, wordt beperkt door wie je denkt dat je bent.
Mooi zinnetje he?
En volgens mij klopt het nog ook.

Je kunt jezelf nogal tegenhouden door ideeën die je over jezelf gecreëerd hebt. Zo bén ik nu een keer. Nou, zo langzamerhand geloof ik daar niks meer van. Je bent veel meer dan je denkt.

Zo dacht ik heel lang dat ik een introvert mens ben. Niet dat ik daar heel veel mee bezig was, maar het was gewoon een basisgedachte over mezelf, dus daar gedroeg ik me naar. Tijdens een training deed ik een persoonlijkheidstest en die gaf aan dat ik eigenlijk helemaal niet zo introvert ben. Eerder extravert. Het triggerde me. Vond het interessant om eens te gaan spelen met dat idee. Toen ontdekte ik pas echt de kracht van gedachten.

Bij dingen die ik spannend vond – naar een zakelijke borrel waar ik niemand kende, een discussiebijeenkomst leiden met meer dan 100, een pitch voor een nieuwe opdracht – trok ik heel bewust mijn introverte jas uit en mijn extraverte jas aan. Wow, wat maakte dat een verschil. Met mijn introverte jas zag ik tegen die dingen op, kostte het energie en voelde ik me soms echt verloren. Met mijn extraverte jas had ik er zoveel meer plezier in. Maar als ik met mijn extraverte jas aan een tijdje alleen was, ging ik me zielig voelen, terwijl ik het met mijn introverte jas aan prima vond.

Het spelen met beide kanten gaf me inzicht over mezelf. Grote bijeenkomsten leiden: van te voren doe ik het in mijn broek, maar als ik er eenmaal sta, krijg ik er een megakick van en geeft het me bergen energie. Ik word echt niet gelukkig van dagenlang alleen in mijn kantoor. Maar ik word ook niet gelukkig van dagenlang alleen maar afspraken. Ik heb het nodig mensen te zien, nieuwe dingen te doen, maar ik heb ook tijd nodig om in mijn eentje op te laden. Het gaat bij mij om de afwisseling.

In mijn praktijk kom ik het ook vaak tegen dat mensen zichzelf op een manier zijn gaan zien die op zijn zachtst gezegd niet helpend is. Zo was er de vrouw die zichzelf een lastig mens vond. Dat was haar vroeger al verteld. Altijd wat anders willen, altijd maar meer. Met als gevolg dat ze zichzelf was gaan inhouden. Wat als ze haar nieuwsgierigheid, haar drang om meer te weten niet meer bestempelde als lastig?

Of die man, die zichzelf een watje vond. Hij was veel te snel geraakt. Maar echte mannen huilen niet, dus hij stopte zijn emoties weg. Met als gevolg dat hij op den duur helemaal niks meer voelde, ook geen echte lol of blijdschap. Wat als hij het zichzelf toe zou staan te voelen?

Elk mens is zoveel meer dan in definities of woorden te vatten is. Introvert of extravert, lastig of nieuwsgierig, gevoelig of stoer: juist als je dat allemaal laat vallen, als je niks meer hoeft te zijn van jezelf, leer je jezelf kennen.

P.S. Wil jij jezelf beter leren kennen? Daarvoor is de opleiding intuïtieve ontwikkeling van OmZin in Borne erg interessant. Het leert je op een nieuwe manier naar jezelf te kijken. Ik ben er mededocent en je bent van harte uitgenodigd voor de open dag op zaterdag 22 augustus, vanaf 11.00 uur. Gratis en vrijblijvend!